Zimokwiat

Zimokwiat może w naturze dorastać do ok. 10-13 m. wys., ale w uprawie domowej jest zwykle ok. 2-4 m. wysokości. Tworzy liczne, rozgałęzione, gładkie pędy i ma rozłożysty, wzniesiony, gęsty, krzaczasty pokrój. Jego liście są duże, gładkie, błyszczące, eliptyczne z zaostrzonym wierzchołkiem i zaokrągloną podstawą. Na pędach osadzone są naprzeciwlegle parami. W cieplejszych rejonach świata pozostają na roślinie przez cały rok, w miejscach chłodniejszych są częściowo zimozielone, ale i tak długo utrzymują się na pędach jesienią. Największą ozdobą zimokwiatu są jego niewielkie kwiaty, ukazujące się na roślinie na przedwiośniu, a czasem nawet wcześniej.

Stanowisko powinno być nasłonecznione i osłonięte od wiatru, np. w pobliżu południowej ściany domu. Krzew tam najobficiej kwitnie i najmocniej pachnie. Zimokwiat preferuje dobrze zdrenowane gliniasto-piaszczyste podłoże z dodatkiem próchnicy o lekko kwaśnym lub zasadowym odczynie.

Zimokwiat najlepiej będzie czuł się przy południowej, ciepłej ścianie domu. Miejsce uprawy powinno znajdować się blisko tarasu, drzwi wejściowych lub okien domu, aby w porze kwitnienia, można było cieszyć się pięknym zapachem jego kwiatów.