Wiąz górski

Jeden z trzech rodzimych gatunków wiązu w Polsce, ogólnie bardziej rozpowszechniony niż wiąz polny, a na terenach wyżej położonych także niż wiąz szypułkowy. Najwyższy, najbardziej okazały i najdłużej żyjący z rodzimych wiązów, rozpowszechniony głównie w położeniach górskich i wyżynnych. Wyróżnia się m.in. dużymi, często trójwierzchołkowymi liśćmi, których nasada jest stosunkowo słabo asymetryczna, a górna powierzchnia jest tak szorstka w dotyku, że wręcz przypomina papier ścierny.

Wiązy najlepiej rosną na glebach żyznych, świeżych, dostatecznie wilgotnych, w miejscach nasłonecznionych lub półcienistych. Są w pełni odporne na warunki klimatyczne Polski. Wiązy warto sadzić w ogrodach i parkach miejskich, są to bowiem rośliny wykazujące wysoką tolerancję na zanieczyszczenie powietrza.

Wiąz górski ze względu na swoje rozmiary i wyjątkową dekoracyjność, idealnie nadaje się do sadzenia w dużych ogrodach, zwłaszcza w nasadzeniach z innymi drzewami o kontrastujących liściach. Cięcie nie jest wskazane, gdyż wiązy słabo odrastają i są podatne na infekcje grzybowe.