Świerk pospolity

Świerk pospolity do duże drzewo dorastające do 40-50 m wysokości i 2 m średnicy pnia. W uprawie jednak znacznie niższy, osiągający 20-25 m wysokości. Średnica korony dochodzi do 5-12 m. Korona zmienna, od form wąskokolumnowych do szerokostożkowych. Zróżnicowane pod względem gęstości korony, które mogą być od luźnych, aż po bardzo gęste. Najczęściej jednak ma pokrój stożkowaty z ostrym wierzchołkiem. Pień prosty, kora brązowa lub brązowoczerwonawa, płytko i nieregularnie spękana, łuszcząca się. Gałęzie ustawione okółkowo w piętrach, początkowo wzniesione ku górze, na starszych egzemplarzach ustawione prostopadle do pnia. Gałązki drobne, u młodych egzemplarzy sztywne, u starszych zwisają.

Najlepszymi glebami do uprawy świerka są podłoża gliniasto-piaszczyste, zasobne w próchnicę, o umiarkowanej wilgotności, lekko kwaśne. Nie lubi gleb suchych i piaszczystych, na których rośnie źle i jest krótkowieczny. Wrażliwy na suche powietrze, zanieczyszczenia przemysłowe, pyły oraz zasolenie gleby. Wymaga miejsc w pełni nasłonecznionych.

Stosowany w parkach i dużych ogrodach, sadzony zarówno pojedynczo, jak i w grupach jednorodnych lub mieszanych. Ładne drzewo krajobrazowe oraz szpalerowe. Bardzo dobrze znosi ciecie, dlatego może być stosowany na żywopłoty, które muszą być regularnie cięte. Świerk jest podstawowym drzewem używanym na „bożonarodzeniowe choinki”.