Migdałowiec jadalny migdał

Poszczególne rośliny rodzą kwiatostany należące do jednej z płci. Osobniki żeńskie wydają różowe kwiaty, a następnie owocują (dlatego na plantacjach nie ma potrzeby sadzenia zbyt wielu kwitnących na biało roślin męskich). Młode owoce znajdują zastosowanie w cukiernictwie oraz w produkcji napoju orszadowego, lecz to ich pestki zawierają to, co najlepsze – aromatyczne orzechy powleczone brązową skórką. Migdałowiec pospolity występuje w dwóch odmianach – jedna z nich daje gorzkie nasiona, druga słodkie.

Z gorzkich migdałów, które zawierają sporo glikozydu cyjanogennego, mogącego przekształcić się w kwas pruski, wyrabia się esencje do ciast, mydło i olej. Słodkie migdały to przekąska z grupy bakalii, składnik wyrobów cukierniczych, w tym marcepana. Wytwarza się z nich również mleczko, bezglutenową mąkę oraz olej. Mogą wywoływać reakcje alergiczne.

Pestki migdałowca są bogatym źródłem tłuszczu (stanowi on średnio ponad 44% zawartości suchej masy), na który składają się między innymi: nienasycone kwasy tłuszczowe (oleinowy – omega 9, linolowy – omega 6), nasycone kwasy tłuszczowe (palmitynowy, stearynowy), witaminy (A, E, B1, B2, B3, B5, B6, B9), składniki mineralne (wapń, żelazo, magnez, fosfor, potas, mangan, cynk), a także luteina, zeaksantyna i cholina (która wchodzi w skład lecytyny). Dlatego w toku zimnego tłoczenia ze słodkich i gorzkich migdałów uzyskuje się smaczny i niezwykle zdrowy olej migdałowy. Oczywiście w toku produkcji następuje faza oczyszczenia specyfiku z wszelkich trujących związków. Istnieje też jednoskładnikowa wersja – olej ze słodkich migdałów.

Produkt ten ma szerokie zastosowanie – służy do celów spożywczych, kosmetycznych (jako składnik lub w wersji stuprocentowego oleju), a także smar dla delikatnych urządzeń oraz do konserwacji części instrumentów dętych drewnianych.