Magnolia SOULANGEANA

Najbardziej znana i najczęściej sadzona ze wszystkich magnolii. Wielopniowy krzew o szeroko rozpostartej zaokrąglonej koronie, z czasem przekształcający się w niewielkie drzewo. Liście bardzo zmienne, szeroko eliptyczne lub odwrotnie jajowate, ciemnozielone, błyszczące, dekoracyjne. Pąki wydłużone, wysmukłe, srebrzyście owłosione, intensywnie różowe. Kwiaty składają się z dziewięciu działek, mają kształt miskowaty, po otwarciu stają się białe wewnątrz i różowe na zewnątrz, z fioletoworóżowym przebarwieniem u podstawy. Mięsiste płatki zachodzą na siebie tworząc kielich. Kwiaty wydzielają subtelny zapach. Efekt potęgowany jest przez dużą obfitość kwiatów. Kwitnie przed rozwojem liści, w połowie sezonu kwitnienia magnolii. Szczyt kwitnienia przypada na koniec kwietnia - początek maja. Kwitną już młode rośliny, po dwóch lub trzech latach uprawy w szkółce.

Magnolia wymaga specyficznych warunków uprawy. Preferuje zaciszne miejsca osłonięte od wiatru. Może rosnąć w półcieniu i w słońcu - ważne, by podłoże było stale umiarkowanie wilgotne. Nie wolno doprowadzać do przesuszenia bryły korzeniowej. Wymaga gleby przepuszczalnej, próchniczej lub piaszczysto-gliniastej, żyznej o odczynie lekko kwaśnym (pH 5-6). Uprawa nie uda się na glebach zasadowych, ciężkich, zbitych a także na zbyt piaszczystych i jałowych.

Magnolia ma szerokie zastosowanie, dobrze będzie wyglądała zarówno w ogródku w stylu wiejskim, jak i w minimalistycznym miejskim czy żwirowym ogrodzie japońskim. Pięknie będzie prezentować się posadzona nad lustrem wody, w którym odbijając się, podwoi liczbę bajecznych kwiatów. Ze względu na delikatny system korzeniowy, który można uszkodzić podczas przekopywania grządek, radzimy sadzić ją jako soliter np. na trawniku, w dobrze widocznym miejscu ogrodu lub w towarzystwie płytko korzeniących się bylin lub roślin jednorocznych sianych wprost do gruntu.