Głóg jadalny MIECHOWY

Drzewo głogu rośnie do wysokości około 3 m, z horyzontalnie ułożonymi gałęziami. Kora pokryta jest cierniami, aczkolwiek zdarzają się rośliny ich pozbawione. Liście jajowate nieregularnie ząbkowane, jesienią przebarwiają się na złoty kolor. Wiosną, w połowie maja na głogu pojawiają się ładne, białe kwiaty, zebrane w baldachowate kwiatostany o średnicy dochodzącej do 10 cm. Kwiaty miododajne, chętnie oblatywane przez pszczoły. Czerwone owoce dojrzewają we wrześniu i październiku. Kształt mają zazwyczaj kulisty, ewentualnie lekko gruszkowaty. Skórka pokryta jest drobnymi przetchlinkami. Miąższ jest mączysty i raczej mdły w smaku, zyskuje bardzo po zmieszaniu z winogronem albo innymi cierpkimi owocami. Nadaje się na przetwory, do suszenia. Owoc i kwiat głogu jest składnikiem mieszanek ziołowych dla sercowców.

Głóg jest mało wymagającym drzewem, rośnie bez większych problemów w niesprzyjających warunkach miejskich. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, żyzne. Dobrze sobie radzi też w miejscach bardziej suchych. Najlepiej rośnie w miejscach słonecznych. Źle znosi radykalne cięcie, dlatego formowanie należy przeprowadzać co roku wycinając jednoroczne i maksymalnie dwuletnie pędy na bieżąco. Głóg dobrze rośnie w naszych warunkach klimatycznych, jest mrozoodporny i raczej sporadycznie  atakowany przez choroby.