Korkowiec amurski

Jest to roślina z rodziny rutowatych (Rutaceae) pochodząca z wschodniej Rosji, północnych Chin, Korei, Mandżurii i Japonii. Jego cechy charakterystyczne to drzewo o wysokości do 15 metrów, korona jest nisko osadzona i spłaszczona. Kora jest szara, popękana, miękka i elastyczna. Liście są nieparzysto pierzaste, zmieniające kolor na żółty w okresie jesieni i wydzielają zapach przypominający zapach terpentyny po roztarciu.

Kwiaty korkowca amurskiego są bardzo miododajne. Roślina jest dwupienna, co oznacza, że kwiaty rozdzielnopłciowe (słupkowe i pręcikowe) występują na osobnych drzewach. Kwiaty mają niepozorny żółtawozielony kolor i są zebrane w wiechy. Korkowiec amurski kwitnie w czerwcu, po przekwitnieniu robinii, ale przed kwitnieniem lip. Kwiaty słupkowe kwitną przez około 8-10 dni, dostarczając nektaru, podczas gdy kwiaty pręcikowe zakwitają 2 dni wcześniej i kwitną 2 dni dłużej niż kwiaty słupkowe, dostarczając nektar i dużą ilość pyłku. Wydajność miodowa korkowca amurskiego wynosi około 110 kg/ha.

Owoce korkowca amurskiego są kuliste, o średnicy 1 cm, dojrzałe są czarne i pachną żywicą. Owoce długo pozostają na gałęziach, przyciągając ptaki. W ojczyźnie korkowiec amurski dostarcza wartościowe drewno, które jest używane do wyrobu mebli, oraz korę, która jest wykorzystywana do produkcji korkowych płyt izolacyjnych.

W Polsce korkowiec amurski również jest uprawiany, a jego walory ozdobne, miododajność i wytrzymałość sprawiają, że jest interesującym drzewem do uprawy w różnych regionach świata.